18 stycznia 2017 r.

1.  Przyjęcie Protokołów z posiedze ń ZTdsBE w dniach 21 września 2017 r. oraz 23 listopada 2017 r.

2.  Polityka energetyczna państwa.

3. Informacja o stanie zaawansowania prac dotyczących zrzeszania się pracodawców w zorganizowaną strukturę.

4.  Prezentacja wyników analiz działania Centrów Usług Wspólnych (CUW) w Grupach Energetycznych.

5.  Informacja na temat kosztów zakupu inteligentnyc h liczników energii elektrycznej.

6.  Sprawy ró żne.

Posiedzeniu przewodniczył Pan Paweł Śliwa, Współprzewodnicz ący Zespołu Trójstronnego ds. Bran ży Energetycznej reprezentujący stronę pracodawców. Stron ę rządową reprezentował Pan Andrzej Piotrowski Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii (Współprzewodnicz ący ZTdsBE) a stronę społeczną reprezentował Kol. Roman Rutkowski (Współprzewodnicz ący ZTdsBE).

Przed rozpoczęciem spotkania wystąpił Pan dr Józef Sobolewski, Dyrektor Departamentu Energetyki Jądrowej w Ministerstwie Energii który przedstawił pl any dotyczące działań na rzecz energetyki jądrowej. Jednocześnie zaprosił członków Zespołu do udziału w organizowanej przez Ministerstwo Energii w dniu 30 stycznia 2017 r. konferencji pt. „Promieniujemy na cał ą gospodarkę – Polski przemysł dla elektrowni j ądrowej”.

Ad. 1.

Strony zgodnie przyjęły Protokoły z dwóch posiedze ńZTdsBE, z dnia 21.09.2017 r. oraz z dnia 23.11.2017 r.

Ad. 2.

W imieniu strony rządowej, Pan Andrzej Piotrowski poinformował o zaproponowanym przez Komisję Europejską (KE) pakiecie zimowym, do którego Polska przedstawiła liczne uwagi. Według ekspertów propozy cje KE praktycznie uniemożliwiają wprowadzenie wsparcia w postaci rynku mocy dla elektrowni węglowych. M.in. zaproponowano wprowadzenie limitu emisji CO2 dla wytwórców energii elektrycznej wspieranych z publicznych pieniędzy, zapobiegając w ten sposób, ukrytemu subsydiowaniu elektrowni węglowych.

Polska zamierza negocjować propozycje przedstawione przez KE. Niezbędne do tego jest przygotowanie odpowiedniego programu inwestycji i modernizacji wytwarzania energii z węgla. Dlatego w spółkach energetycznych dokonywany j est przegląd programów inwestycyjnych.

W odniesieniu do węgla brunatnego, Pan Andrzej Piotrowski zwrócił uwag ę na skomplikowane usytuowanie geograficzne niektórych z łó ż węgla brunatnego. Wiąże się to z komplikacjami przy uzyskaniu decyzji środowiskowych od regionalnych władz Republiki Niemieckiej i Czeskiej. Wskazał, iż stawianie nowych warunków w zakresie ochrony środowiska znacząco opó źnia proces przygotowania tych odkrywek do eksploatacji, wyrażając niepewność w zakresie szybkiego postępu w uzyskaniu pozytywnej opinii

środowiskowej w tych państwach, co znacznie opó źni lub wręcz uniemożliwi ich eksploatację.

Strona społeczna zgłosiła wniosek o wyznaczenie terminu pierwszego spotkania Zespołu roboczego ds. polityki energetycznej kraju, powołanego przez ZTdsBE.

Współprzewodnicz ący ze stron społecznej poprosił o informację na temat postępu prac legislacyjnych w zakresie przygotowanej przez Zespół roboczy zmiany rozporz ądzenia dotyczącego bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych, wyrażając stanowisko, że jeśli nie będzie szybkiej decyzji strony rządowej w tym zakresie, prowadzony dialog dotyczący bezpieczeństwa i higieny pracy należy uznać jako pozorowany.

Wobec powyższego, zaproponowano spotkanie dwóch Zespołów roboc zych: ds. polityki energetycznej oraz ds. bhp w energetyce na dzień 2 lutego 2017 r.

Ad. 3.

Informację o stanie zaawansowania prac dotyczących zrzeszania się pracodawców w zorganizowaną strukturę, w ocenie strony społecznej, można określić jako brak zaawansowania.

Pan Paweł Śliwa, reprezentujący pracodawców, zaproponował aby przed podj ęciem decyzji o zrzeszeniu się pracodawców, zdefiniowa ć zakres podmiotowy obszaru wskazanego do objęcia swoim działaniem w przypadku rokowań w sprawie PUZP, czyli uzgodnić jakie podmioty wchodzą w skład szeroko rozumianej nazwy „energetyka” i czy zostaną one objęte obszarem PUZP.

Przedstawiciele pracodawców deklarowali m.in. udzia ł w dyskusji dotyczącej PUZP pod warunkiem zdefiniowania obszarów działania bran ży, chcąc określić zakres podmiotów mających stanowić przedmiot zainteresowania. Zaznaczyli, że dzisiejsza rzeczywistość odbiega od tej sprzed kilku lat, dlatego należy obecnie uwzględnić ponad trzystu niezależnych sprzedawców energetyki działaj ących na konkurencyjnym rynku. Obawę wzbudzają koszty jakie spowoduje PUZP, dlatego też konieczne jest określenie, kogo one mają dotyczyć. Wskazywali na potrzebę wytyczenia kierunków, w celu osi ągnięcia zamierzenia jakim jest wypracowanie PUZP. Zaapelowali o potrzebę zdefiniowania i określenia w duchu współpracy i wzajemnego zrozumienia zakresu podmiotów bran ży energetycznej, które b ędą w obszarze zainteresowania tego dokumentu. Podkreślili, że skoro jest wola stron: pracodawców, strony rządowej i związków zawodowych do powstania PUZP, wymagana jest dy skusja w celu ustalenia parametrów i okre ślenia, które spółki b ędą sygnatariuszami tego dokumentu.

W ocenie strony społecznej wyrażono pogląd, że propozycje przedstawiane przez stronę pracodawców s ą jedynie wybiegiem, mającym na celu zwlekanie z podjęciem decyzji o zorganizowaniu się w konkretną strukturę. Wobec powyższego, zaproponowano stronie pracodawców skorzystanie z wcze śniejszych wzorców zorganizowanej strony pracodawców do czasu samorozwiązania. Wyrażono opinię, że branżą energetyczną jest wszystko to, co jest zapisane procesie technologicznym tego sektora, począwszy od pozyskiwania paliwa skończywszy na zapłacie przez klienta za wszelkie usługi energetyczne. Zwrócono si ę zatem do strony rządowej i pracodawców o stworzenie warunków do utworz enia struktury związku pracodawców i to nie tylko w celu wypracowania zapi sów PUZP. Kształt dokumentu, zale żeć będzie od decyzji stron negocjujących.

Pan Andrzej Piotrowski, w imieniu strony rządowej, potwierdził niekwestionowaną potrzebę wypracowania w branży energetycznej Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy (PUZP) niezależnie od formy własności pracodawców. A podj ęcie rozmów w tym zakresie wymaga formalnego zrzeszenia się pracodawców w zorganizowan ą strukturę, tzn. w związek pracodawców, aby jako strona mogli przyst ąpić do rozmów.

Niezbędne jest zatem określenie merytorycznych podmiotów, które zostan ą objęte tym układem. Zwrócił si ę więc do uczestników posiedzenia o wykazanie maksymalne j ilości dobrej woli w celu wypracowania wzajemnego porozumienia.

Pan Paweł Śliwa, reprezentujący stronę pracodawców, zaproponował powołanie Zespołu roboczy ds. wypracowania standardów w bran ży energetycznej, do którego strony: pracodawców i zwi ązków zawodowych wskazałyby po 5 przedstawicieli. Ce lem działania tego Zespołu byłoby wypracowanie konsensusu w zakresie przygotowania reprezentacji strony pracodawców i okre ślenia zakresu podmiotowego przedstawicielstwa branży.

Strona społeczna stwierdziła, że utworzenie sektorowego związku pracodawców nie jest potrzebne tylko w celu wypracowania PUZP i nie wymaga szczególnego okre ślenia co jest, a co nie jest energetyką. Jednocześnie zwrócono uwag ę, na potrzebę uwzględnienia przez pracodawców w PUZP bran żowych programów emerytalnych.

Pan Paweł Śliwa zaznaczył, że planowane zawarcie PUZP musi opierać się na aktualnych przepisach prawa pracy. Wspomniał o trwających pracach nad projektem nowelizacji zbiorowego prawa pracy w Kp. Aby posiąść wiedzę co do kształtu tego prawa w przyszłości, zaproponował ujęcia w agendzie kolejnego posiedzenia Zespołu przedmiotowego tematu i zaproszenie Przewodniczącego Komisji Kodyfikacyjnej Pana Marcina Zielenieckiego, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Strony przychyliły się do tej propozycji.

Strona związkowa wskazała na potrzebę udziału w posiedzeniach Zespołu także przedstawicieli Polskich Sieci Energetycznych S.A.

Pani Magdalena Bezulska Dyrektor HR ze Związku Pracodawców Prywatnych Energetyki poinformowała w imieniu Zarządu, że Związek obecnie nie jest gotowy być stroną PUZP. Natomiast jako przedstawicielka Spółki Veolia zadeklarowała udział w roli obserwatora w Zespole roboczym ds. wypracowania standardów w energetyce z ewentualnym zamiarem uczestniczenia w przyszłości w procesie wypracowywania PUZP.

Strona społeczna wyraziła swoje niezadowolenie z powodu decyzji ME o dalszej dyskusji na temat zaproponowanych przez Zespół robo czy ds. bhp w energetyce zmian w rozporządzeniu na temat bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych, wypracowanych z udziałem przedstawicieli z poszczególnych resortów.

Pan Paweł Śliwa zapowiedział jedynie chęć przedyskutowania przez Ministerstwo Energii propozycji pewnych zapisów.

Ustalono, że do dnia 10 lutego 2017 r. strony zgłoszą do Sekretarza Zespołu swoich przedstawicieli – po jednym z ka żdej centrali związkowej, czyli 5 osób oraz proporcjonalnie tzn. 5 osób zaproponuje reprezentacja pracodawców.

Ad. 4.

Prowadzący posiedzenie, Pan Paweł Śliwa w odniesieniu do wniesionego przez stronę związkową wniosku dotyczącego prezentacji wyników analiz działania Centrów U sług Wspólnych (CUW) w Grupach energetycznych poprosił s tronę związkową o doprecyzowanie zakresu informacji, czy dotyczyć ma ona jedynie kwestii ekonomicznych czy także organizacyjnych, w tym zasobów ludzkich.

Strona społeczna przypomniała, że na poprzednim posiedzeniu Zespołu wątpliwości strony związkowej w odniesieniu do CUW dotyczyły potrzeby dokonania głębokiej restrukturyzacji w ich zarządzaniu i zrewidowanie działalności ze względu na zbyt duże obciążenie finansowe grup kapitałowych.

Wobec braku zrozumienia się przez strony, powołując się na wypowiedź Wiceministra Andrzeja Piotrowskiego dotyczącą przeanalizowania tematu CUW-ów z poszczególnymi Zarz ądami Grup, przekazaną podczas poprzedniego posiedzenia w dniu 23.11.2016 r., strona związkowa poprosiła o przygotowanie analizy dotyczącej tego zagadnienia na kolejne posiedzenie Zespołu i przedyskutowanie go w obecności Wiceministra Piotrowskiego.

Ad. 5.

Kol. Roman Rutkowski, w imieniu strony społecznej, zaproponował przeanalizowanie na następnym posiedzeniu Zespołu stanu technicznego i konieczności wymiany obecnych liczników na inteligentne liczniki energii elektrycznej oraz określenia ich ilości i kosztu wymiany.

Ad. 6.

W zakresie spraw ró żnych strona społeczna zaapelowała o udział w posiedzeniach Zespołu przedstawiciela PSE S.A.

Wobec trwającego konfliktu w spółce energetycznej Veolia Łód ź przedstawiciele strony społecznej zwrócili si ę do Wiceministra Andrzeja Piotrowskiego o przedstawienie opinii resortu Energii w tej sprawie. Jednocześnie zawnioskowali do Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej o spowodowanie objęcia obserwacją sytuacji w tym podmiocie przez Państwową Inspekcję Pracy oraz o odniesienie się do przekazanej wcześniej korespondencji w sprawie sytuacji w spółce Veolia Łód ź.

3.  Prezentacja wyników analiz działania Centrów Usł  ug Wspólnych (CUW).

4.  Porozumienia płacowe w grupach.

5.  Sprawy ró żne.

Posiedzeniu przewodniczył Kol. Roman Rutkowski, Współprzewodnicz ący Zespołu Trójstronnego ds. Bran ży Energetycznej reprezentujący stronę społeczną. Stronę rządową reprezentował Pan Andrzej Piotrowski Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii

i pracodawców, w tym Polskich Sieci Elektroenergety cznych S.A.

Na wstępie Zespół zaj ął się wynikami prac Zespołu roboczego ds. wypracowania standardów w energetyce (ostatnie posiedzenie w dni u 28 lutego br.).

Pani Kinga Migdał, Dyrektor Wykonawczy ds. Zasobów Ludzkich w TAURON Polska Energia S.A. poinformowała o przyjętych ustaleniach, zgodnie z którymi strona społeczna ma określić zakres celów i oczekiwa ń w stosunku do Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, zaś strona pracodawców ma zdefiniowa ć zakres merytoryczny branży

(obszary działalności) i określić „ustrukturyzowanie pracodawców” (ustali ć podmioty – spółki i oddziały, które b ędą stroną PUZP).

Jednak się okazało, część pracodawców nie została skutecznie powiadomiona o w/w spotkaniu, co rodzi podejrzenie strony społecznej, że jest to wyłącznie gra na zwłokę pracodawców w celu odwlekania decyzji w przedmiotow ej sprawie.

Ad. 1.

Protokół z ostatniego posiedzenia Zespołu w dniu 18 stycznia 2017 r. został przyjęty bez uwag.

Ad. 2.

Strona społeczna wyraziła zaniepokojenie kontynuacją wprowadzonych wcześniej oraz zapowiedziami nowych Programów Dobrowolnych Od ejść (PDO) pod ró żnymi nazwami, jak np. „program zmiany pokoleniowej”, któ re doprowadzą do powstania tzw. luki pokoleniowej wynikającej z odchodzenia z branży stosunkowo młodych pracowników, pozbawiania sektora pracowników do świadczonych oraz trudności z naborem nowych pracowników ze wzgl ędu na mało konkurencyjne płace.

Powstaje zatem niezbywalna potrzeba wynegocjowania i podpisania stosownych Porozumień w zakresie utrzymania miejsc pracy oraz uprawnień pracowniczych w poszczególnych grupach energetycznych.

Pan Andrzej Piotrowski stwierdził, że rząd nie planuje i nie inspiruje Programów Dobrowolnych Odejść w energetyce oraz że na chwilę obecną nie ma wiedzy na ten temat. Takie Programy są incydentalne, nie skonsultowane ze stroną rządową. Natomiast zmiany w branży (m.in. personalne), są raczej nie do powstrzymania, jednak będą one mieć charakter ewolucyjny i będą wynikać z wdrażania nowych technologii oraz z nowego podejścia do organizacji sektora energetycznego. Proponowane Porozumienia uznał za pomysł niekorzystny, gdyż mogą one narzucać ograniczenia w procesie zmian w branży. Uznał, iż zamiast usztywniać dotychczasowe reguły, należy przyjąć zasady, które uniemo żliwią ewentualne praktyki uzdrawiania branży w drodze nieprzemyślanych, mechanicznych redukcji zatrudnienia.

Zwrócił równie  ż uwagę na potrzebę modernizacji tzw. Centrów Usług Wspólnych.

Wobec braku wiedzy strony rządowej dotyczącej PDO w Grupach, strona społeczna poinformowała, że w Grupie Kapitałowej Enea uchwałą zarządu spółki matki z grudnia 2016 r., został wprowadzony Program Zmiany Pokoleniowej, którego pierwsz ą częścią jest Program Dobrowolnych Odejść. W samej spółce Enea Operator zgłosiło si ę 410 osób chętnych do skorzystania z programu (204 wnioski zostały zaakceptowane). Zgodnie z wiedzą strony społecznej, do odchodzenia pracowników na P DO przyczynia się nie tyle charakter pracy czy nawet niezadowolenie z wynagrodzenia, ile narastająca presja, poziom stresu w miejscu pracy spowodowany ciągłymi zmianami organizacyjnymi i obarczaniem pracowników natłokiem zada ń. Pracownicy pozostający w firmach, z konieczności przejmują obowiązki po tych, którzy odeszli, s ą więc przeciążeni i zestresowani oraz coraz częściej sięgają po antydepresanty. Podkreślono, że dla nich nie ma żadnych ofert ani w ramach PDO,

ani w ramach trwających rokowań płacowych w spółkach. W konsekwencji ww. uwarunkowania skłaniają pracowników do korzystania z Programu.

Jednocześnie strona społeczna stwierdza, że PDO jest skutkiem procesu generującego koszty, zaś wypracowany w energetyce zysk jest inwestowany w górnictwo. Taka sytuacja wywołuje negatywne reakcje w odbiorze społecznym, „wypija krew” energetyków i pogł ębia kryzys w branży energetycznej. Zwrócono uwag ę na ograniczone możliwości dalszego oszczędzania, także ze względu na rosnące obciążenia finansowe związane z emisją CO₂ oraz planami inwestowania w odtwarzanie mocy wytwó rczych oraz elektromobilność. Działające mechanizmy ekonomiczne oraz zobowiązania firm energetycznych, wynikające ze strategii rządu, w ostatecznym rozrachunku doprowadzą do redukcji zatrudnienia w branży, w tym w ramach PDO. Podkreślono, że dużą grupę korzystających z PDO stanowią stosunkowo młodzi pracownicy. Zasugerowano możliwość ograniczenia obciążeń kosztowych branży w obszarze akcyzy.

Zwrócono uwag ę na problemy wynikające z oferowania przez przedsiębiorstwa, nie tylko prywatne, wyższych płac. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest zablokowana indeksacja wynagrodzeń, co skutkuje brakiem podwyżek wynagrodzeń w wielu obszarach branży energetycznej.

Pan Andrzej Piotrowski zwrócił uwag ę, że Unia Europejska zezwoliła na dopłaty do PDO finansowanego z budżetu państwa oraz na zamknięcie nierentownych kopalń. W wyniku wdrożenia programów konsolidacyjnych, sektor energetyczn y wspomaga kapitałowo sektor górnictwa w ęgla kamiennego, co może powodować zmniejszenie środków finansowych niezbędnych na inwestycje w energetyce.

Podkreślił, że mechaniczne, nadmierne redukowanie zatrudnienia nie może przynieść oszczędności w takiej skali, aby dofinansować inwestycje. Jednocześnie postępujący proces automatyzacji w branży pociąga za sobą konieczność tworzenia nowych miejsc pracy wymagających wyższych kwalifikacji, a więc wyżej opłacanych. Przypomniał równie ż o roli zarządów w prowadzeniu wła ściwej polityki kadrowej. Macie Państwo swoich przedstawicieli w Radach Nadzorczych, powinni wpływać na strategię spółek.

Nawiązując do negocjacji w sprawie nowelizacji rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 marca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych, nad któr ą pracował zespół roboczy powołany w ramach Zespołu Trójstronnego, stwierdził, że wymaga ona dodatkowej analizy w celu znalezienia rozwiązań, które przyczyni ą się do zwiększenia bezpieczeństwa pracy pracowników sektora energetycznego.

W zakresie szukania oszczędności w branży stwierdził, że energetyka ma dwa źródła przychodów: gospodarstwa indywidualne oraz przedsi ębiorstwa komercyjne. Na wiele dopłat do cen prądu, które wynikaj ą z wdrażanych polityk, rząd nie ma wpływu. Omówił znaczenie akcyzy na energię elektryczną dla budżetu Polski oraz uwarunkowania i dylematy związane z jej ewentualnym zmniejszeniem. Zauważył, iż jeżeli zdejmiemy akcyzę z ceny za energię elektryczną, to czy klient to zauważy? Klient zacznie na rynku poszukiwać substytutu.

Strona społeczna nawiązała do art. 20 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r., który mówi o społecznej gospodarce rynkowej, dialog u społecznym i współpracy

z partnerami społecznymi. Zadano pytanie, dlaczego w grupach kapitałowych pracownicy nie mogą mieć swoich przedstawicieli w zarządach i radach nadzorczych, czego nie przewidują statuty tych podmiotów? Prawo wybierania przedstawi cieli pracowników do zarz ądów i do rad nadzorczych, obowiązuje tylko w tych spółkach, które powstały w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych i zatrudniały średniorocznie więcej niż 500 pracowników. Tymczasem w energetyce większość spółek matek nie powstała w wyniku komercjalizacji , lecz w procesie realizacji Programu dla Elektroenergetyki z 2006 roku.

Pan Andrzej Piotrowski zaznaczył, że przedstawiciele pracowników po wej ściu do struktur zarządzania przestają być stroną społeczną. Natomiast w przypadku Rad Nadzorczych, postrzega ich rolę jako swego rodzaju „pierwszego bezpiecznika” w pro cesie rozliczania zarządów z opracowywanych strategii, ich realizacji oraz podejmowanych decyzji.

Strona pracodawców podkre śliła, że sektor energetyczny inwestuje przede wszystkim w nowe bloki energetyczne, a także planuje przejęcia (np. EDF), czyli tym samym buduje rynek pracowniczy. Nawiązując natomiast do sytuacji płacowej np. w GIEK S.A., zwrócono uwag ę na dodatkowe benefity do płacy zasadniczej, wynikające z zapisów ZUZP obowiązujących w poszczególnych spółkach. Poinformowali, że o każde wolne stanowisko w PGE S.A. ubiega się po kilkadziesiąt chętnych osób. PGE S.A. mie ści się w pierwszej dziesiątce najlepszych pracodawców w Polsce. Je śli chodzi o wypłacane świadczenia dla pracowników, jest na pierwszym miejscu. Ponadto zał oga ma swoich przedstawicieli tak w zarządzie, jak i w radzie nadzorczej.

Przedstawiciel GK ENEA poinformował, że od momentu powstania Grupy ENEA, przedstawiciele załogi zasiadają i w zarządzie i w radzie nadzorczej zarówno spółki–matki, jak i niektórych spółek zale żnych.

Jednocześnie omówił Program Zmiany Pokoleniowej z ko ńca 2016 r. w GK ENEA, w tym PDO, przytaczając statystykę zgłoszonych i zaakceptowanych wniosków w rozbiciu na grupy wiekowe.

Strona społeczna poruszyła sprawę wpływu systemu na sytuację podmiotów wydzielonych w grupach energetycznych, które pełni ą funkcje usługowe. Przytoczono przykład spółki remontowej w PGE GiEK S.A. Oddział Elektrownia Turów, która generuje obecnie stratę o 1/3 większą od kapitału zakładowego, mimo że zatrudnia ciężko pracującą załogę o rzadkich kompetencjach. Jednakże przy ujemnej rentowności umów gospodarczych na poziomie minus 25% – minus 27% strata ro śnie lawinowo, chociaż załoga pracuje wydajnie, także w soboty i niedziele, bez płatnych nadgodzin (za nadgodziny otrzymuje czas wolny). Pogarszanie się kondycji branży, wielu pracowników kojarzy z inwestycjami sektora energetycznego w górnictwo w ęgla kamiennego. Dlatego np. obniżenie akcyzy może systemowo poprawić sytuację w energetyce.

Nawiązano jednocześnie do prac nad nowelizacją rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 marca 2013 r. dotyczącego bhp przy urządzeniach energetycznych. Stwierdzono, że mimo przyjętego ustalenia, strona rządowa do tej pory nie zgłosiła swoich uwag ani pytań do projektu rozporządzenia opracowanego przez zespół roboczy. Zwrócono uwagę na kolejny śmiertelny wypadek w energetyce oraz problem zatrudniania pracowników firm zewnętrznych bez należytego branżowego przygotowania. Podkreślono konieczność jak

najszybszego przyjęcia rozporządzenia dla uporządkowana sytuacji i poprawy stanu bezpieczeństwa.

Pan Andrzej Piotrowski wyraził swoje wątpliwości wobec przygotowanego dokumentu i zaproponował członkom zespołu roboczego skorzystanie z rozwiązań dotyczących bhp obowiązujących w innych krajach Unii Europejskiej w celu znalezienia optymalnego rozwiązania. Zasugerował, aby we współpracy z Departament em Energetyki w ME zorganizować spotkanie poświęcone omówieniu i dopracowaniu projektu rozporządzenia, jeszcze przed końcem kwietnia br.

Strona społeczna poinformowała, że najlepsze regulacje prawne dotyczące bhp w energetyce funkcjonują w Wielkiej Brytanii i mogą one posłużyć za wzorzec. Odniesiono się równie ż do problemu luki pokoleniowej, który osi ąga już efekt kuli śnieżnej. W wyniku PDO odchodzą doświadczeni pracownicy, co skutkuje brakiem kadry szkoleniowej dla nowo zatrudnionych pracowników.

Jednocześnie podkreślono, że nowelizacja rozporządzenia dotyczącego bhp jest konieczna i to jak najszybciej. Niestety zdarza się, że pracodawcy wykorzystują istniejące luki w przepisach, co może prowadzić do nadużyć i zagrożeń. Wobec powyższego, jednoznacznie opowiedziano się za ostatecznym opracowanym dokumentem i zaapelowano, aby nie podważać kompetencji członków zespołu roboczego.

Pan Edward Słoma Zastępca Dyrektora Departamentu Energetyki w ME zadeklarował, że do dnia7 kwietnia br. przygotuje na piśmie pytania dotyczące projektu rozporządzenia i przekaże je Współprzewodnicz ącemu Rutkowskiemu, który z kolei zobowiązał się rozesłać je członkom zarówno Zespołu roboczego ds. bhp w en ergetyce, jak i Zespołu Trójstronnego. Zespół roboczy wykorzysta ten materiał w swoich pracach i zajmie wobec niego stanowisko.

W związku z nieobecnością na posiedzeniu Wiceministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Pana Marcina Zielenieckiego, Przewodniczącego Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy, podjęto decyzję o przełożeniu tematyki, związanej z odniesieniem się do przepisów w zakresie PUZP na następne spotkanie Zespołu.

Pan Andrzej Piotrowski podkreślił, że celem zespołu roboczego ds. bhp, jest przede wszystkim wypracowanie dobrych rozwiązań, lepszych od dotychczas obowiązujących. Jednocześnie podjął się funkcji Współprzewodnicz ącego Zespołu roboczego ze strony rządowej.

Ad. 3.

W trakcie obrad powrócono do tematu z poprzedniego posiedzenia Zespołu, wyników analiz działania Centrów Usług Wspólnych. P rzyjęto ustalenie, że w celu uzyskania szczegółowych wyja śnień w kwestii działania CUW, strona związkowa wystąpi na piśmie do przedstawicieli pracodawców, wskazuj ąc zakres oczekiwanych informacji.

Ad. 4.

Przedstawiciele pracodawców przedstawili informacje o zawartych bądź jeszcze negocjowanych porozumieniach płacowych w poszczegól nych grupach energetycznych.